Ψητό κοτόπουλο με κρασί και ξερά φασόλια

Υλικά

1 κοτόπουλo

2 μικρά κρεμμύδια, ψιλοκομμένα

8 κ.σ ελαιόλαδο

2 σκ. σκόρδο ψιλοκομμένο

350 γρ. λευκό κρασί Golden Samena

2 πιπεριές κόκκινες κομμένες σε κύβους

1 καρότο σε ροδέλες

Αλάτι-πιπέρι

500γρ. ζωμό κότας

2 δαφνόφυλλα

200 γρ. ξερά φασόλια

2 κρόκους

2 κουτ. σούπας ξύδι λευκό

3 κουτ. σούπας γιαούρτι

Μαγείρεμα 

Για τα φασόλια

Βάζουμε τα φασόλια από το βράδυ να μουσκέψουν σε μπόλικο νερό.

Στραγγίζουμε τα φασόλια και τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα με αρκετό νερό και τα αφήνουμε να βράσουν για 40 λεπτά περίπου, μέχρι να αρχίσουν να μαλακώνουν.

Στραγγίζουμε και τα ρίχνουμε σε ένα ταψί.

Για το κοτόπουλο

Σε ένα βαθύ τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο και προσθέτουμε τo κοτόπουλo για να τo σοτάρουμε, μέχρι να πάρει χρώμα από όλες τις πλευρές.

Βγάζουμε σε ένα πιάτο το κοτόπουλο και στο ίδιο τηγάνι ρίχνουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο, σοτάρουμε για δύο λεπτά και σβήνουμε με το κρασί.

Στη συνέχεια τα προσθέτουμε μαζί με τα καρότα τις πιπεριές στο ταψί με τα φασόλια και ανακατεύουμε.

Τέλος τοποθετούμε  τo κοτόπουλo, προσθέτουμε το ζωμό, τα δαφνόφυλλα, αλάτι, πιπέρι και τα ψήνουμε για 50-60 λεπτά περίπου σε προθερμασμένο φούρνο στους 180⁰ C.

Βγάζουμε από το φούρνο και σε ένα μπολ ανακατεύουμε πολύ καλά με ένα σύρμα τους κρόκους με το ξύδι και το γιαούρτι, με μια κουτάλα παίρνουμε λίγο από το ζωμό που έχει στο ταψί και το προσθέτουμε και αυτό στο μείγμα με τα αυγά.

Περιχύνουμε με τη σάλτσα τα φασόλια γύρω από τo κοτόπουλo και σερβίρουμε.

Δημοσιεύθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2012στο blog του Σάμιου chef κ. Ανδρέα Λαγού

Πηγή: http://www.andreaslagos.com/blog 

Κάστανα - Καρύδια ΙΙ

Τα Καρύδια!

Ένας ακόμα καρπός που έρχεται αυτή την εποχή...

Ωμά, ψητά, σε σαλάτες, σε γλυκά, με γιαούρτι, με μέλι, σε τόσους πολλούς συνδυασμούς.


Πλούσια τροφή σε στοιχεία και φυτικές ίνες, θρεπτική και απαραίτητη για τον οργανισμό.

Περιέχουν τα "καλά λιπαρά" (ωμέγα-3, ωμέγα-6 λιπαρά οξέα), μέταλλα όπως μαγνήσιο, ασβέστιο, μαγγάνιο, κάλιο, σίδηρο, χαλκό, σελήνιο, βιταμίνες Α, Ε, Κ και βιταμίνες Β.


Στο νησί μας καρυδιές υπάρχουν σχεδόν παντού, σε περιβόλια, σε αυλές αλλά κυρίως σε στα δύο βουνά μας.   

Σύντομα θα δημοσιεύσουμε μια συνταγή μπακλαβά με καρύδια, μείνετε συντονισμένοι :-) 



Φωτο: agrotypos.gr

Κάστανα - Καρύδια Ι

Να τι μας θυμίζει ο Νοέμβρης...

Ψητά στο τζάκι; Βρασμένα; Ωμά; 

Ο απολαυστικός καρπός είναι η γευστική αδυναμία αυτής της εποχής και όταν πρωτοεμφανίζονται στην αγορά γίνονται ανάρπαστα!

Στους ορεινούς όγκους του νησιού, από τον Κέρκη, στο ομώνυμο χωριό, μέχρι τον Καρβούνη, στους Μανολάτες και του Βουρλιώτες, στους Νενέδες αλλά και σε τόσες άλλες μεριές βρίσκουμε καστανιές. Μεγαλόπρεπα δέντρα που μας χαρίζουν τους υπέροχους καρπούς τους.

Χαράζουμε τα κάστανα, τα βάζουμε στο τζάκι ή στη φουφού (παλιότερα), σε κατσαρόλα να τα κάνουμε βραστά αλλά τα ξεφλουδίζουμε κι ωμά - οι πιο ανυπόμονοι - για να γευτούμε τον τραγανό, φρέσκο καρπό.

 

Τώρα με τα πρωτοβρόχια και το πρώτο άναμα του τζακιού, ας κάνουμε την αρχή και καλό μας φθινόπωρο!

Το Φαρμακείο του Θεού...

Ένα ενδιαφέρον βίντεο με μια έρευνα που κάνει τους πιο περίεργους συσχετισμούς και μας αποδεικνύει πως οι τροφές βοηθούν το σώμα μας να παραμένει υγιές!


 
 >>>
 

Πηγή:
www.youtube.com/watch?v=W5XwZRcgWWc&feature=share
www.lightworker.gr/?p=6416

Σαμιακή Κουζίνα στοFacebook!

Το blog μας φιλοξενείται και στο Facebook :

http://www.facebook.com/MySamosBlog

Περιμένουμε τις εντυπώσεις σας, συνταγές και φωτογραφίες ή ιστορίες σχετικές με τη Σαμιακή κουζίνα και τοπική παράδοση...

Γιουβαρλάκια ...όταν κρυώνει ο καιρός

Γιουβαρλάκια σούπα με αβγολέμονο

 Υλικά

500 γρ. μοσχαρίσιος κιμάς
1 κρεμμύδι τριμμένο
1 φλ. ρύζι
2 κ.σ. μαϊντανός
2 αβγά
λίγο αλεύρι
μισή κούπα λάδι
χυμός 2 λεμονιών

αλάτι & πιπέρι

Μαγείρεμα 

Βάζουμε τον κιμά σε ένα μεγάλο μπολ και προσθέτουμε το ρύζι, το κρεμμύδι, το μαϊντανό, το ασπράδι από τα αβγά, λίγο χυμό λεμονιού, αλάτι, λίγο λάδι (2-3 κ.σ.) και πιπέρι. Ζυμώνουμε καλά και αφήνουμε να δέσουν τα διαφορετικά συστατικά.

Στη συνέχεια, πλάθουμε τα γιουβαρλάκια, τα αλευρώνουμε ελαφρώς και τα βάζουμε στην κατσαρόλα σε νερό που ήδη κοχλάζει. Σύντομα βάζουμε και το λάδι και τα αφήνουμε να βράσουν σε μέτρια φωτιά.

Όταν αρχίσει το ρύζι να φαίνεται έτοιμο (βρασμένο και διογκωμένο), τότε το φαγητό μας έχει ψηθεί. Το βράζουμε όμως όσο ακόμα επιθυμούμε (όχι πολύ) μέχρι να μείνει η ποσότητα ζουμιού που θέλουμε.

Για το αυγολέμονο, χτυπάμε τους κρόκους και το χυμό του λεμονιού, προσθέτουμε ζουμί  από τα γιουβαρλάκια σιγά σιγά και περιχύνουμε τα γιουβαρλάκια (μέσα στην κατσαρόλα).

Ανακατεύουμε απαλά για να δέσει το μείγμα και σερβίρουμε.

Πηγές:

myhomegr.blogspot.gr/2011/02/blog-post_21.html

www.sintagespareas.gr/sintages/gioubarlakia-abgolemono.html

www.vefashouse.gr/vefashouse/cur_recipe.asp?flag=1&rdept_id=2&recipe_id=679

Φωτό:

asteromases.com/archives/856

trome.gr

Πιστοποιήσεις Σαμιακών προϊόντων

Πιστοποιήσεις από τη ΔΗΩ για τα Σαμιακά προϊόντα

Μελετώντας τα Σαμιακά προϊόντα και ερευνώντας τις επιχειρήσεις με βιολογικές καλλιέργειες και παραγωγικές δραστηριότητες, το blog SamosFORWARD βρήκε τις εταιρείες που έχουν λάβει πιστοποιήσεις από το ΔΗΩ, τον Οργανισμό Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων.

Ο ΔΗΩ ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1993 και είναι  Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία. Βασικός στόχος και σκοπός του Οργανισμού είναι η πιστοποίηση προϊόντων βιολογικής γεωργίας.

Ο Οργανισμός  ΔΗΩ έχει εγκριθεί από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ως επίσημος φορέας Ελέγχου και Πιστοποίησης των Βιολογικών Προϊόντων. Είναι ένας από τους αναγνωρισμένους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Οργανισμούς, Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων αλλά και από το Υπουργείο Γεωργίας των Η.Π.Α. για τον έλεγχο και την πιστοποίηση βιολογικών προϊόντων σύμφωνα με το Πρότυπο NOP Final Rule. 

Τι σημαίνει πιστοποίηση από τη ΔΗΩ για τα Σαμιακά προϊόντα...

Οι πιστοποιήσεις, ιδίως για τη βιολογική γεωργία, αποτελούν απαραίτητη προδιαγραφή  για ένα πετυχημένο προϊόν. Δίνουν τη δυνατότητα ευκολότερης εισχώρησης στις αγορές του εξωτερικού επομένως και μια καλή φήμη στην τοπική προέλευση. 

Για τη Σάμο, τα πιστοποιημένα προϊόντα προσφέρουν μια δυναμική που κάνει τον τόπο μας πιο ισχυρό ως όνομα, ως προέλευση ποιοτικών και ανώτερης και ανταγωνιστικής φήμης είδη. 

Τα κρασιά της ΕΟΣΣ, τα βότανα και αιθέρια έλαια της οικογένειας ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥ καθώς και τα προϊόντα BIOSAMOS αποτελούν τη βιτρίνα των πιστοποιημένων προϊόντων από τη ΔΗΩ και χαίρουν αναγνώρισης. Η θέση τους είναι προνομιούχα έναντι άλλων και η πιστοποίηση αυτή αποτελεί κλειδί εισχώρησης σε εξαγωγικές δραστηριότητες. Τέλος, προσφέρουν ένα καλό πακέτο αναγνωρισιμότητας για το νησί ως τόπου προέλευσης ποιοτικών προϊόντων.

Αυτό που αναμένουμε είναι η αύξηση των συμμετοχών στις λίστες της ΔΗΩ με περισσότερα Σαμιακά προϊόντα, όπως είναι το μέλι, τα οπωροκηπευτικά, τα τυροκομικά αλλά και το ελαιόλαδο!

    

Πηγή: http://samosforward.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html
 

Γλυκό Κουταλιού ...όπως παλιά

Χειροποίητο γλυκό του κουταλιού: η απόλαυση του καλοκαιριού!

από το blog του ΕΟΤ, blog.visitgreece.gr

 

"Το γλυκό του κουταλιού το δοκίμασα πολύ μικρή. Στον κήπο του σπιτιού μου ο παππούς είχε φυτέψει 2 βερυκοκιές που έκαναν πολύ νόστιμα βερίκοκα και που είχαν το «κουκούτσι αμύγδαλο». Κάθε καλοκαίρι η μητέρα μου μάζευε τα καλύτερα βερύκοκα όσο ακόμα ήταν αγουρωπά και τα έφτιαχνε γλυκό του κουταλιού. Τα γινομένα τα μάζευαν οι γειτόνισες και τα έφτιαχναν μαρμελάδα. Τη θυμάμαι με πόση αγάπη και υπομονή έκανε αυτή τη δουλειά.. Τα καθάριζε, τα έβαζε για λιγο στο ασβεστόνερο για να σφίξουν και μετά για να φτιάξει το γλυκό τα έβαζε στη μεγάλη βαρειά κατσαρόλα που είχε γι’ αυτή τη δουλειά. Αντί για αμύγδαλα χρησιμοποιούσε τα κουκούτσια του βερύκοκου που τα έσπαζε με ένα ξύλινο σφυράκι και έτοιμο το γλυκό. Η γλυκειά μυρωδιά του βερύκοκου πλανιόταν για μέρες στο σπίτι. Και είχε ένα χρώμα ….

Η θεία Ασημίνα πάλι έφτιαχνε γλυκό κεράσι και βύσσινο από τα δέντρα που είχε και αυτή στην αυλή της ενώ η γιαγιά Ελενίτσα έφτιαχνε το καλύτερο γλυκό σταφύλι με μπόλικο αμύγδαλο.

Το σερβίρισμα του γλυκού του κουταλιού την δεκαετία του 50’ εξακολουθούσε να είναι μια ιεροτελεστία. Συνήθως ήταν κλειδωμένο σε κάποιο ντουλάπι για να μην το ξετρυπώνουν τα παιδιά του σπιτιού. Εμφανιζόταν όταν ερχόντουσαν επισκέψεις στο σπίτι. Ειδικό βάζο με κουταλάκια να κρέμονται από το λαιμό του και ειδικά πιατάκια κρυστάλλινα. Μάλλον το όνομα το πήρε από αυτά τα κουταλάκια που έπαιρναν οι επισκέπτες και σερβιρίζονταν κατευθείαν από το βάζο. Γλυκό του κουταλιού! Ποτέ δεν μπόρεσα να βρώ το αντίστοιχο όνομα σε άλλες γλώσσες. Αυτό του δίνει μια μοναδικότητα.
Σιγά σιγά άρχισε να χάνει την πρωτοκαθεδρία στο σπίτι. Από τη δεκατία του 60 που το ηλεκτρικό ψυγείο είχε μπει για τα καλά στα σπίτια των Ελληνικών πόλεων άρχισαν να φτιάχνονται και να διατηρούνται γλυκά με υλικά που ήθελαν ψυγείο. Γλυκά με συνταγές που πολλές ήλθαν από το εξωτερικό. Το γλυκό του κουταλιού άρχισε να παραμερίζεται και να θεωρείται ντεμοντέ όπως και τόσο άλλα πράγματα αυθεντικά ελληνικά. Ξεχάστηκε από τα περισσότερα νοικοκυριά.

Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι οι Έλληνες να το θυμηθούν και πάλι και να το εκτιμήσουν γιατί είναι το πιό υγιεινό από τα γλυκά. Γυναικείοι κυρίως συνεταιρισμοί σε όλη την Ελλάδα άρχισαν να φτιάχνουν γλυκά του κουταλιού με φρούτα και λαχανικά που παράγει ο κάθε τόπος, την κάθε εποχή. Το γλυκό του κουταλιού έγινε και πάλι της μόδας. Νερατζάκι πράσινο, συκαλάκι, κυδώνι, νεράτζι σε ρολλά, καρυδάκι, περγαμόντο, φράπα, φράουλα, αλλά και κολοκύθι, μελιτζανάκι, ντοματάκι, καρπούζι και ότι άλλο φανταστεί ο νους μας. Το καθε ένα με την ξεχωριστή γεύση του και το χρώμα του.

 

Σιγά-σιγά έμαθα κι εγώ να φτιάχνω γλυκά του κουταλιού. Λεμόνι από τον κήπο μου με την συνταγή της Κουλίτσας, νεράτζι, κεράσι, σταφύλι αλλά και βύσσινο με τη συνταγή της μαμάς που γίνεται και βυσσινάδα. Μου αρέσει η γεύση τους αλλά και όλη η διαδικασία. Να βρεθεί το κατάλληλο φρούτο στην εποχή του, η αγωνία να δεθεί σωστά το σιρόπι, να μπει στα ανάλογα βάζα και μετά το καλύτερο. Να βλέπω τα έτοιμα βάζα με τα πολύχρωμα σιρόπια, στολισμένα, με το καπελάκι τους, δεμένα με την ταιριαστή κορδέλλα ή την κίπερη και την ετικέτα, που πάντα γράφει την ημερομηνία παραγωγής. Μου αρέσει να τα προσφέρω όχι βέβαια στο βάζο με τα κουταλάκια. Δυστυχώς το βάζο της μαμάς δεν υπάρχει πιά. Η φίλη μου η Μαρία μου έχει κάνει δώρο όμως πιατάκια κρυστάλλινα όπως αυτά που είχαμε παλιά και σερβίρω σε αυτά τα γλυκά μου. Τα προσφέρω στη βεράντα με θέα τη θάλασσα, τα καλοκαιρινά απογεύματα μετά το μεσημεριανό ύπνο, πάνω σε χύμα γιαούρτι παγωμένο. Τη γεύση τους θα ζήλευε και το καλύτερο παγωτό.

Μόνο γλυκό βερύκοκο δεν τόλμησα ποτέ να κάνω. Ίσως γιατί ο κήπος με τις βερυκοκιές δεν υπάρχει πιά ή μάλλον γιατί δυστυχώς ξέχασα να ζητήσω την συνταγή από τη μητέρα μου.

Νανά Γεντίμη

http://blog.visitgreece.gr/el/%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%BB%CF%85%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%8D-%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C/

Το σαμιώτικο τσάι του βουνού

Μια που αρχίζουν τα κρύα και ο καιρός δροσίζει σιγά σιγά, ας μιλήσουμε για το τσάι του βουνού! Το σαμιώτικο τσάι είναι συνδεδεμένο με τη ζωή μας και οι ποσότητες που καταναλώνουμε (μαζί με άλλα βότανα σε μορφή ροφήματος) είναι σημαντικές, κυρίως στις περιόδους που ο οργανισμός μας ασθενεί.

Στις ορεινές περιοχές του Κέρκη και του Καρβούνη σε υψόμετρο 700-1400 μ., κυρίως σε βραχώδεις  και ξερές ασβεστολιθικές  τοποθεσίες, βρίσκεται το είδος τσαγιού με την επιστημονική ονομασόα Sideritis sipylea.  Το γένος sideritis, που περιλαμβάνει περίπου 150 διαφορετικά είδη, προέρχεται από την ελληνική λέξη «σίδηρος» ακριβώς λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του σ’ αυτό το στοιχείο. 

Αυτό το είδος τσαγιού έχει φαρμακευτικές ιδιότητες που αξιοποιούνται από την παραδοσιακή ιατρική στην αντιμετώπιση της βρογχίτιδας, στην ανακούφιση του κοινού κρυολογήματος, αλλά και στην καταστολή του εμφυσήματος των πνευμόνων.

Η παρασκευή ροφημάτων είναι γνωστή σε όλους μας καθώς και η προσθήκη ζάχαρης ή μελιού που είναι προαιρετική.

Μια που όμως πολύ θα "πάρουμε τα βουνά" για να βρούμε και να μαζέψουμε το πολύτιμο βότανο ας λάβουμε υπ' όψιν και τα παρακάτω.

Προστασία

Δυστυχώς οι θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού οδηγούν πολύ κόσμο στο βουνό για τη συλλογή του με αποτέλεσμα στην αλόγιστη και ανεξέλεγκτη κατανάλωσή του. Πρέπει να σημειώσουμε ότι το ξερίζωμα των φυτών οδηγεί σε σημαντική μείωση των πληθυσμών τους και κατά συνέπεια σε διατάραξη των οικοτόπων. 

Η ορθή συλλογή θα πρέπει να γίνεται κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας του τον Ιούνιο και Ιούλιο, ως εξής: κόβουμε μόνο το στέλεχος με τα άνθη, χρησιμοποιώντας κοφτερή λεπίδα ή ψαλίδι, πάνω από το ξυλώδες τμήμα του φυτού, αφήνοντας παράλληλα τουλάχιστον το 1/2 με καλά ανεπτυγμένους ανθοφόρους βλαστούς . Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται ο πολλαπλασιασμός του μέσω των σπόρων. 

Τέλος, να μπούμε ότι πολύ σημαντική είναι η μέθοδος αποξήρανσης του φυτού μέχρι να έρθει στη μορφή όπου θα μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε. Όσον αφορά την αποθήκευσή του, αυτή θα πρέπει να γίνεται μέσα σε βαμβακερές ή χάρτινες σακούλες, απαραιτήτως στεγνές και καθαρές και εν συνεχεία να φυλάσσεται μακριά από τον ήλιο, την υγρασία και τη σκόνη.

Πηγή: http://comperiana.blogspot.gr/
http://en.m.wikipedia.org/wiki/File:Sideritis_syriaca_%28Ironwort_scan%29.jpg

Η Εποχή της Σούμας

Αύριο Κυριακή 4 του μήνα ο Πολιτιστικός Εξωραϊστικός Σύλλογος Πανδρόσσου διοργανώνει την καθιερωμένη Γιορτή Σούμας!

Αυτή την περίοδο στη Σάμο αλλά και σε πολλές περιοχές της χώρας, τα καζάνια παίρνουν φωτιά και η παραγωγή σούμας (ή ρακής, τσικουδιάς και τσίπουρου) έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Παρακολουθήστε δύο πολύ περιγραφικά βίντεο που βρήκαμε στο YouTube, το ένα από τη Σάμο μάλιστα, και απολαύστε τη διαδικασία της παραγωγής του ποτού που όλοι, λίγο ή πολύ, αγαπάμε.

Στην υγεία μας!